Przemoc wobec osób starszych stanowi pojedyncze lub powtarzające się działanie, lub brak odpowiedniego działania,występujące w jakiejkolwiek relacji, w której oczekuje się zaufania, a która powoduje krzywdę bądź cierpienie osoby starszej.

 Może ona przybierać różne formy:

- przemocy fizycznej,

- psychicznej,

- seksualnej,

- finansowej,

a także formę intencjonalnego lub nieintencjonalnego zaniedbania.

 Aby w pełni zrozumieć zjawisko przemocy wobec osób starszych należy uwzględnić kulturowy kontekst jego występowania, różnice związane spostrzeganiem ról damsko-męskich w danej społeczności oraz grupy starszych osób, które w szczególny sposób narażone są na przemoc – np. osoby w bardzo podeszłym wieku, z funkcjonalnym upośledzeniem, kobiety czy osoby biedne.

 Przemoc wobec osób starszych jest problemem uniwersalnym. Badania pokazują, że występuje ona zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się. Sprawca przemocy jest najczęściej znany ofierze – najwięcej przypadków przemocy ma miejsce w środowisku rodzinnym.

 Pracownicy służby zdrowia pierwszego kontaktu odgrywają zasadniczą rolę w reagowaniu na przemoc wobec osób starszych – choć, paradoksalnie, to oni często nie rozpoznają tych przypadków. Często osoby starsze doświadczają przemocy także ze strony przedstawicieli służb, które są zobowiązane opiekować się nimi.

 Edukacja i rozpowszechnianie informacji za pośrednictwem mediów mają istotne znaczenie w przeciwdziałaniu przemocy wobec osób starszych – dotyczy to zarówno edukacji profesjonalistów, jak i całego społeczeństwa poprzez przełamywanie tabu i obalanie stereotypów istniejących w stosunku do ludzi starszych.

 Zapobieganie przemocy wobec osób starszych wymaga zaangażowania wielu środowisk społecznych. Brak reakcji w przypadku rozpoznania przemocy wobec osób starszych jest często spowodowany brakiem odpowiednich narzędzi prawnych.

 Artykuł przygotowano na podstawie: www.niebieskalinia.pl